شرط
تنصیف دارایی چیه؟
شرط تنصیف دارایی یه بند اختیاریه که تو عقدنامه
زوجین میتونه درج بشه. طبق این شرط، اگه مرد درخواست طلاق بده و طلاق به دلیل
سوءرفتار زن نباشه، مرد باید تا نصف داراییهایی که تو دوران زندگی مشترک به دست
آورده رو به زن بده. این شرط برای حمایت مالی از زن بعد از طلاق طراحی شده و خیلی
از زوجین موقع عقد اون رو امضا میکنن.
شرط
تنصیف چطور کار میکنه؟
برای اینکه این شرط اجرا بشه، چندتا نکته باید
رعایت بشه:
طلاق از طرف مرد باشه: اگه زن درخواست طلاق بده یا طلاق به دلیل تخلفات زن (مثل عدم تمکین) باشه، این شرط اجرا نمیشه.
دارایی دوران زندگی مشترک: فقط داراییهایی که تو دوره ازدواج به دست اومده (مثل خونه، ماشین یا سرمایه) مشمول این شرط میشن. اموالی که مرد قبل از ازدواج داشته یا از راه ارث و هدیه بهش رسیده، حساب نمیشن.
تا نصف دارایی: قاضی بسته به شرایط (مثل وضعیت مالی زوجین) میتونه بین صفر تا 50 درصد دارایی رو به زن اختصاص بده.
مثال
ساده:
فرض کنید مرد تو دوران ازدواج یه خونه خریده. اگه
طلاق بده و شرط تنصیف تو عقدنامه باشه، ممکنه قاضی حکم بده که نصف ارزش اون خونه
به زن پرداخت بشه، البته اگه ثابت بشه طلاق به خاطر رفتار نادرست زن نبوده.
شرایط اجرای شرط تنصیف:
باید تو عقدنامه امضا شده باشه.
طلاق نباید به دلیل ناسازگاری یا تخلف زن باشه.
دارایی باید تو دوره زندگی مشترک به دست اومده باشه و اسنادش موجود باشه.
زن باید تو دادگاه درخواست اجرای این شرط رو بده.
چرا
این شرط مهمه؟
شرط تنصیف دارایی یه جور حمایت مالی از زنه که
ممکنه بعد از طلاق با مشکلات اقتصادی روبهرو بشه. این شرط باعث میشه مرد قبل از
تصمیم به طلاق، با دقت بیشتری فکر کنه. از طرفی، زن هم میتونه با خیال راحتتر به
آینده مالی خودش فکر کنه.
نکته
مهم:
برای اجرای درست این شرط، نیاز به مدارک و شواهد
دقیق (مثل سند اموال) و گاهی کمک وکیل خانواده داره. اگه زوجین تو عقدنامه این شرط
رو امضا نکردن، زن نمیتونه بعد از طلاق ادعای تنصیف دارایی کنه.
جمعبندی:
شرط تنصیف دارایی یه ابزار قانونیه که به زن کمک
میکنه بعد از طلاق از نظر مالی حمایت بشه، اما اجرا شدنش بستگی به شرایط خاصی
داره. اگه قصد ازدواج دارید، بهتره موقع امضای عقدنامه به این شرط توجه کنید و اگه
سوالی دارید، با یه وکیل متخصص مشورت کنید.